RUGENDAS. (Johann Moritz) HABITANTE DE GOYAS, QUADRO A ÓLEO PINTADO SOBRE MADEIRA.

     
 
 

Recuperar password

Livros disponiveis: 79713

English   
 
   

Clique nas imagens para aumentar.



SACROBOSCO. (Johannes de), VINET. (Élie) e Nunes. (Pedro) SPHAERA IOANNIS DE SACRO BOSCO EMENDATA.

Cum additionibus in margine, & Indice rerum & locorum memorabilium , & familiarissimis scholiis, nunc recentercompertis, & collectis à Francisco Junctino Florentino. Interserta etiam sunt Eliæ Vineti Santonis egregia Scholia in eandem Sphæram. Adiunximus huic libro compendium in Sphæram, per Pierium Valerianum Bellunensem, Et Petri Nonij Salaciensis demonstrationem eorum, quæ in extremo capite de Climatibus Sacroboscius scribit de inæquali climatum latitudine, eodem Vineto interprete. [Vinheta com flor-de-lis da heráldica do rei de França] LVGDUNI. [Lyon] Apud Haeredes Iacobi Iunctae 1564. Cum Priuilegio Regis.

In 8º (de 17x11 cm) com [16], 207, [16] págs.

Encadernação da época, em pergaminho flexível, com título manuscrito na lombada e vestígios de atilhos.

Impressão profusamente ilustrada no texto com gravuras científicas xilogravadas.

O conjunto desta obra contém 84 representações esféricas do planeta Terra, a posição dos astros tal como eram interpretados na época, as zonas meridionais, setentrionais e equinociais da Terra; um mapa-mundi na página 182; várias tabelas de longitudes e latitudes (nomeadamente a de Braga e a de Lisboa na página 130; e a latitude e longitude de Calicut, na Índia, na página 137); e ainda as rotações e translações da Terra segundo a teoria geocentrica nas páginas 110 a 113.

Exemplar com ex-libris de Ex Bibliotheca Michaelis Chasles Acad. Scientiar. Soch. e Bibliothèque Lyonnaise d' Etienne Récamier.

Edição do Tratado da Esfera contendo uma compilação científica de Francisco Junctino Florentio e comentários de Elias Vineti, este último sobre os antigos conceitos da esfera. O último capítulo contém os comentários de Pedro Nunes aos erros de Sacrobosco no último capítulo do se tratado da esfera que é sobre os climas, descrevendo as diferenças nas várias latitudes, publicados aqui ainda em vida de Pedro Nunes e adaptados por Elias Vineti. Nesta edição juntou-se (com frontispício próprio na pág. 147) o "Compêndio da Esfera" de Pedro Valeriano Bellunensem.

A obra Sphaera de Sacrobosco (1195-1256) foi fundamental para o desenvolvimento das navegações marítimas dos europeus, tendo sido amplamente copiada em forma de manuscrito durante a Idade Média. Foi um dos primeiros trabalhos científicos a serem impressos com a descoberta da impressão. Saiu pela primeira vez em 1472 e, posteriormente, teve mais de 200 edições sucessivas até ao século XVIII.

Esta edição impressa por Giunta e aumentada pelo matemático Élie Vinet, foi escrita como um livro para estudantes de matemática e de geometria. Contudo Vinet também juntou as notas filológicas dos seus manuais elementares.

A presente edição da obra de Sacrobosco é composta pelas seguintes partes: a dedicatória de Francisco Iunctino Florentio (1523-1590) ao Senhor de Belliguardi; o Prefácio (póstumo) de Sacrobosco sobre a Esfera; a apologia e o obituário de Sacrobosco feito em 1550 por Elias Vineti (1509-1587), comum a outras edições; o Prólogo de Sacrobosco no seu Tratado da Esfera, contendo inúmeras representações esféricas e uma tabela com as medidas do planeta Terra (superfície, diâmetro, profundidade, etc.). O capítulo Segundo de Sacrobosco com a mecânica celeste (encontrando-se na pág. 55 uma bela representação da Terra no espaço zonal, adoptada pelos portugueses como símbolo esférico armilar). Capítulo Terceiro com descrição da passagem dos lugares e dos dias pelas casas dos símbolos astrais (com tabelas dos ocasos em horas e minutos). O capítulo Quarto com o ciclo e o movimento do planeta Terra e a explicação dos eclipses do Sol e da Lua, seguido da localização e altitude do polo encontrada no meridiano através de duas tabelas da altitude e da declinação do Sol, depois a explicação de como os astrónomos criaram as longitudes com tabelas para cada um dos locais mais conhecidos na Terra; seguem-se várias tabelas com os arcos diurnos e nocturnos das latitudes; e finalmente o comentário do astrónomo português Pedro Nunes (1502-1578) sobre o capítulo dos climas na interpretação de Elia Vineto. O Tratado da Esfera de Sacrobosco termina na pág. 160, seguindo-se o Compêndio da Esfera de Piero Valeriano (1477–1558), edição póstuma, uma lição prática ou recapitulação do que foi tratado anteriormente por Sacrobosco.

Conforme referido, no mesmo volume, e com folha de rosto próprio, na página 161, encontra-se: COMPENDIUM IN SPHAEram, per Pieririum Valerianum Bellunendem [vinheta com uma esfera armilar] VIRTUS FORTUNABIT. T. G. 

O comentário do grande geógrafo português Pedro Nunes (páginas 147 a 156); com 2 ilustrações, encontra-se no capítulo intitulado:

PETRONII SALACIENSIS ANNOTAtio in extrema verba capitis de climatibus, Elia Vineto interprete. As ilustrações mostram que a arcos iguais correspondem ângulos iguais, correspondendo portanto a regiões climáticas iguais, apresentando-se nas gravuras como justificação gráfica os vários segmentos que dividem o círculo (correspondente à esfera terrestre) a partir dos vectores de incidência do Sol.

O conjunto dos académicos cujos nomes se encontram envolvidos nesta edição denota a existência de uma cultura científica comum aos países da Europa ocidental, com a liderança do conhecimento geográfico e astronómico sediada em Londres, Paris, Lyon, Bordéus e Coimbra.

Sobre o autor Giovanni di Sacrobosco ou Sacrobusto [também conhecido por João de Sacrobosco, Johannes de Sacrobosco, John of Hollywood, Escócia] (ca. 1195 - ca. 1256) foi um astrónomo, astrólogo e matemático inglês considerado um dos maiores eruditos do século XIII e o primeiro a afirmar que a Terra era redonda.

Sacrobosco foi Professor da Universidade de Paris e autor da obra medieval "Tractatus de sphaera", traduzida e comentada posteriormente em português pelo matemático e astrónomo Pedro Nunes, em 1537. A leitura de Sacrobosco foi obrigatória em Espanha por ordem real publicada nas Leys da Recopilacion (V. tit. XIII. Lib. II).

Sobre Francisco Iunctino Florentio (1523-1590) podemos afirmar tratar-se do compilador de Sacrobosco e dos seus comentadores, sendo considerado na bibliografia internacional como o "editor científico" desta obra. Foi autor de obras sobre astronomia e astrologia, entre as quais os comentários à Esfera Mundi, estudos sobre os cometas, tratados sobre adivinhação pelos astros e sobre presságios, predições e adivinhações do futuro com base nas efemérides celestes.

O astrónomo real Pedro Nunes (1502-1578) lançou as bases científicas da arte e da ciência de navegar. Esta obra contém ilustrações gráficas quinhentistas executadas na melhor interpretação geográfica do século XVI.

O geógrafo Élie Vinet (1509-1587) começou os seus estudos em Angoulême e em Poitiers, e continuou em Paris a sua especialização em grego e em matemática. Em 1539 foi chamado por André de Gouveia para Regente do Colégio de Guyenne fundado em 1533 em Bordéus. Viajou várias vezes entre a Universidade de Coimbra e a Universidade de Paris onde foi catedrático em vários momentos entre 1556 e 1587. Elie Vinet estudou a esfera e o quadrante.

Piero Valeriano ou Pieririum Valerianum Bellunendem (1477–1558), nascido Giampietro Valeriano Bolzani, foi um humanista do Renascimento, favorecido pelos Medicis. Nasceu em Belluno, estudou filosofia na Universidade de Pádua aos 23 anos. Voltou para Belluno e mais tarde fugiu para Roma, em 1509, para escapar da ocupação da cidade pelo Sacro Império Romano. Em Roma fez amizade com o cardeal Giovanni de Medici, que se tornaria o Papa Leão X em 1513. Piero Valeriano frequentou a corte papal até a morte do papa em 1521. Escreveu uma série de obras e morreu em Pádua em 1558.

PTBN: RES. 4840 P. Regista um exemplar com 207, [9] p.,1 desdobr. : il., diagramas ; 8o (16 cm). Marca de posse na p. de tít.: "Da Livraria do Conv.to da SS.a Trind.e de Lisboa". Baudrier VI 312, BN-Cat. Livro Científico sécs. XV e XVI 412. - Contém: Expositio XXII ex libro tertio Epitomae Ioannis de Regio monte in Alamgestum Ptolemaie; De Eclipsibus Ex proclo.

 SACROBOSCO. (Johannes de), VINET. (Élie) e Nunes. (Pedro) SPHAERA IOANNIS DE SACRO BOSCO EMENDATA.

Cum additionibus in margine, & Indice rerum & locorum memorabilium , & familiarissimis scholiis, nunc recentercompertis, & collectis à Francisco Junctino Florentino. Interserta etiam sunt Eliæ Vineti Santonis egregia Scholia in eandem Sphæram. Adiunximus huic libro compendium in Sphæram, per Pierium Valerianum Bellunensem, Et Petri Nonij Salaciensis demonstrationem eorum, quæ in extremo capite de Climatibus Sacroboscius scribit de inæquali climatum latitudine, eodem Vineto interprete. [Vinheta com flor-de-lis da heráldica do rei de França] LVGDUNI. [Lyon] Apud Haeredes Iacobi Iunctae 1564. Cum Priuilegio Regis.

In octavo. 17x11 cm. [16], 207, [16] pp.

Binding: Full limp parchment with handwritten title on spine and traces of ties.

Woodcut prints of scientific themes throughout the text.

Copy with ex-libris of Ex Bibliotheca Michaelis Chasles Acad. Scientiar. Soch. and Bibliothèque Lyonnaise d' Etienne Récamier.

The total work contains 84 spheric representations of planet Earth; the position of the stars as interpreted at the time; the southern, nothern, and equinoctial zones of Earth; a worl map on page 182; several tables containing longitudes and latitudes (naimly Braga’s and Lisbon’s on page 130; Calicut’s, in India, on page 137); and also the rotation and revolution of Earth according to the geocenric theory on pages 110 to 113.

This edition of the Treatise of the Sphere contains a scientific compilation by Francisco Junctino Florentio as well as comments of Elias Vineti about the ancient concepts of the sphere. The last chapter contains comments of Pedro Nunes on Sacrobosco about climates, describing the differences at the several latitudes, published still while Pedro Nunes was alive, and adapted by Elias Vineti. It also contains the Compendium of the Sphere by Pedro Valeriano Bellunensem, with its own frontispiece on page 147.

The Sphaera of Sacrobosco (1195-1256) was essencial for the development of European seafaring, and has been largelly copied as a manuscript during the Middle Ages. It was  one of the first scientific works to be printed in the first years of printing. Its first edition dates from 1472 and, after that, was published over 200 times until the 18th century.

In this edition, printed by Giunta and expanded by the mathmatician Élie Vinet, was written as a book fore students of mathematics and geometry. However, Vinet has also added philological notes to his manuals.

This edition of Sacrobosco work is composed of the following parts: dedication to Francisco Iunctino Florentio (1523-1590) to the Lord of Belliguardi; the Preface (posthumous) of Sacrobosco about the Sphere; the apology and obituary of Sacrobosco authored by Elias Vineti (1509-1587) in 1550), common in other editions; the Prologue of Sacrobosco in his Treatise of the Sphere, containing several spherical representations and a table with the measurements of planet Earth (area, diameter, depth, etc).

The second chapter of Sacrobosco contains the celestial mechanics (there is a beautiful representation of Earth on the zonal space on page 55 that was adopted by the Portuguese as armilary sphere symbol). The third chater describes the passage of places and days through the houses of astrologic symbols (with tables of the sunsets in hours and minutes). The fourth chapter includes the cycle and  movement of planet Earth and the description of Sun and moon eclypses, followed by the location and altitude of the pole found in the meridian using the two tables of altitude and declination of the sun, and also the description of how the astronomers created the longitude qit tables for each of the most known places on Earth; this is followed by several tables with day and night arches of the latitudes; and finally the comment of the Portuguese astronomer Pedro Nunes (1502-1578) about the chapter of climates interpreted by Elia Vineto. The Treatise of  the Sphere by Sacrobosco ends on page 160 and is followed by the Compendium of the Sphere by Piero Valeriano (1477–1558), posthumous edition, a practical lesson or recap of the work of Sacrobosco.

The scholars involved in this edition show the existence of a scientific culture common to the countries of western Europe, with the leadership of geographic and astronomic knowledge set in London, Paris, Lyon, Bordeaux and Coimbra.

Giovanni di Sacrobosco or Sacrobusto [or John of Hollywood, Scotland, ca. 1195 — ca. 1256] was an astronomer, mathematician and English astrologer considered one of the greatest scholars of the 13th Century [he is considered to be the first to assume the Earth was round]. He was a teacher at the University of Paris. The reading of his works was compulsory in Spain by a Royal decree published in the Leys da Recopilacion (V. tit. XIII. Lib. II). The first Portuguese commentary on a work of Sacrobosco [Opusculum de sphera mundi] was made by Pedro Nunes in 1537.

The works of the royal astronomer Pedro Nunes (1502-1578) set the scientific basis of the art and the science of navigation. The graphical illustrations are original 16th century state-of-the-art on geographical interpretation.

The geographer Élie Vinet began his studies in Angoulême and Poitiers, and continued in Paris its expertise in Greek and Mathematics. In 1539 he was called by André de Gouveia to Regent of Guyenne College, founded in 1533 in Bordeaux. He travelled several times between the University of Coimbra, in Portugal, and the University of Paris, in France, where he was a professor at various times between 1556 and 1587. He studied the sphere and the quadrants. 

Piero Valeriano (Pieririum Valerianum Bellunendem, 1477–1558, born Giampietro Valeriano Bolzani) was an Italian Renaissance humanist, favored by the Medici. Piero Valeriano was born in Belluno. He studied philosophy at the University of Padua at age 23. He returned to Belluno later, and fled to Rome in 1509 to escape the occupation of the city by the Holy Roman Empire. In Rome he became acquainted with Cardinal Giovanni de Medici, who would become Pope Leo X in 1513. Piero Valeriano frequented the papal court, and until the Pope’s death in 1521. He wrote a number of works, and died in Padua in 1558.


Temáticas

Referência: 1610JC006
Local: M-9-C-48


Caixa de sugestões
A sua opinião é importante para nós.
Se encontrou um preço incorrecto, um erro ou um problema técnico nesta página, por favor avise-nos.
Caixa de sugestões
 
Multibanco PayPal MasterCard Visa American Express

Serviços

AVALIAÇÕES E COMPRA

ORGANIZAÇÃO DE ARQUIVOS

PESQUISA BIBLIOGRÁFICA

free counters